Nadszedł czas, kiedy muszę się zmierzyć z rzeczywistością, która paraliżuje mnie za każdym razem gdy jestem bliska Twoich odwiedzin..

Robię Ci zdjęcia..
Jesteś zadowolony..
Uśmiechasz się..
Śmiejemy się z wszystkiego..
Przeglądam i podziwiam każde zrobione Ci zdjęcie ..
Podobasz mi się..
Wstawiasz je..
Masz kilkanaście komentarzy..
Są zauroczone..
Nie wiedzą kto Ci je zrobił..
O czym wtedy rozmawialiśmy..
Z czego żartowaliśmy..
To nie jest ważne..
Nie dostrzegają tego jak ja Cie widziałam przez wizjer zanim je zrobiłam..
Nie muszą..
Ciebie już nie ma..
A ja mam milion Twoich zdjęć z których zerkasz na mnie..
Uśmiechasz się do mnie..

Na Twoim nagrobku jest zdjęcie zrobione przeze mnie..

Nie wiem co powiedzieć..

Brakuje mi słów..


..........................



Dziękuję za to, że tam jest..
Dziękuję za to, że to właśnie to zdjęcie..
Mam nadzieję, że teraz Twoi  najbliżsi patrzą na Ciebie i widzą to, co ja widziałam, kiedy je robiłam!!

Bezsenność..

Rozdzierasz mnie od wewnątrz..
Palisz moje wnętrzności..
Miażdżysz moje skronie..
Ściskasz serce nie pozwalając mu bić swoim rytmem..

Ciągle Ci mało..
Pastwisz się nade mną..
Jestem małym robakiem którego w każdej chwili możesz zgnieść..
Czekasz z tym..
Jeszcze nie czas..

Chcesz żeby wegetować..
Pozbawić wszelkiej nadziei..
Przegonić to co dobre..
Pragniesz ciemnej pustki..


Przypominasz o sobie zawsze gdy zapada ciemność..
Tracę przy tobie już zmysły..
Nic nie jest takie jak przedtem..


Pozostawiasz milion pytań bez odpowiedzi..
Nie chcesz abym mogła się pogodzić..
Nie dasz mi odejść..
Pragniesz siedzieć we mnie..

Nie kiedy wydaje mi się, że Cię pokonałam..
Nie kiedy myślę, że nad Tobą panuję..
Że walczę..
Nic bardziej mylnego..

Ciągle zmęczona..
Poszarzała..
Bez emocji..

Nie śpię..